Tag: Νέα Δημοκρατία

Λίγες ημέρες  μάς χωρίζουν από τις εθνικές εκλογές της 7^ης Ιουλίου. Οι εκλογές αυτές θα διεξαχθούν σε ένα πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον αρκετά διαφορετικό από αυτό στο οποίο έγιναν οι δύο εθνικές αναμετρήσεις τους 2015. Όπως είναι αρκετά διαφορετική και η πολιτική συμπεριφορά των πολιτών τουλάχιστον όπως αυτή αποτυπώθηκε στο αποτέλεσμα των πρόσφατων ευρωεκλογών.

Ας γυρίσουμε για λίγο στο 2015 για να δούμε επιγραμματικά ποια ήταν τα χαρακτηριστικά εκείνων των αναμετρήσεων. Πρώτα-πρώτα, η πλήρης κυριαρχία των συναισθημάτων έναντι της λογικής. Φόβος, οργή, τιμωρία, σιγουριά, ελπίδα ήταν οι έννοιες που προεκλογικά κυριάρχησαν. Δεύτερο, η κατά κράτος επικράτηση του λαϊκισμού και του εμπορίου ελπίδας και η πλήρης απουσία προγραμματικών θέσεων. Τρίτο, η κυριαρχία στο δημόσιο λόγο των ψεμάτων, της ακραίας ρητορικής, της πόλωσης, των ιδεοληψιών και των ανερμάτιστων θεωριών. Τέταρτο, η παντελής έλλειψη κατανόησης των αιτίων της χρεωκοπίας της χώρας της και η άγνοια των βασικών –και παγκοσμίως αποδεκτών– τρόπων που λειτουργεί η οικονομία. Πέμπτο, ο διαλυτικός και λαϊκιστικός τρόπος λειτουργίας της πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης, των δημοσιογράφων, των σχολιαστών και των δήθεν ειδικών που συνέβαλλαν στην πλήρη σύγχυση της κοινής γνώμης. Continue reading “Eθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου: το διακύβευμα.” →

Το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών αιφνιδίασε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Αλέξη Τσίπρα. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα, τόσο από την έκπληξη και αμηχανία των στελεχών του, όσο κι από την παραζαλισμένη αντίδραση του κ. Τσίπρα να δηλώσει ότι θα επιδιώξει άμεσες εκλογές, ενώ σταθερά διακήρυσσε ότι θα γίνουν το τέλος της τετραετίας. Βέβαια, απομένει αυτό να συμβεί και να μην έχουμε και πάλι κάποια ανατροπή κατά τα πρότυπα της διαχείρισης του δημοψηφίσματος.

Τα αίτια της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλά και στην πλειοψηφία τους υπήρξαν οφθαλμοφανή. Μόνο οι ίδιοι δεν έβλεπαν τη χιονοστιβάδα να έρχεται. Γι’ αυτό και βρέθηκαν ανέτοιμοι. Αν υπάρχει μια λέξη που περιγράφει άρτια τα κυριότερα αίτια της ήττας του είναι η λέξη “υποτίμηση”. Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίμησαν την πραγματικότητα, υποτίμησαν τον κύριο αντίπαλό τους και τέλος υποτίμησαν τους πολίτες. Continue reading “Τελικά σύντροφοι, πού πάμε;” →

Τις τελευταίες ημέρες, γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά από πολλούς, φίλους και αντιπάλους, για τον Κώστα Μητσοτάκη· για τα χαρίσματα, για τις ικανότητες, τις αρετές και τις αδυναμίες του. Εβδομήντα χρόνια ενεργής πολιτικής παρουσίας ήταν αυτά· τι να πρωτοπεί κανείς!

Πρωτάκουσα το όνομά του Κώστα Μητσοτάκη το 1978, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έκανε τη διεύρυνση –όπως την ονόμαζε– προς το κέντρο, ενσωματώνοντας στη Νέα Δημοκρατία το μικρό κόμμα των Νεοφιλελευθέρων, του οποίου ηγείτο ο Μητσοτάκης. Τότε, οι «καθαρόαιμοι» δεξιοί είχαν σφοδρά ενοχληθεί, αλλά μπροστά στη δύναμη και τη διορατικότητα του Καραμανλή, τελικά κανείς δεν αντιτάχθηκε.

Έκτοτε μεσολάβησαν πολλά. Η ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η μετάβαση Καραμανλή στην προεδρία της Δημοκρατίας, η μικρής διάρκειας πρωθυπουργία Ράλλη, η χειμαρρώδης πορεία του Ανδρέα Παπανδρέου και η εκλογή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 και η προεδρία Ευάγγελου Αβέρωφ.

Συνάντησα για πρώτη φορά τον Κώστα Μητσοτάκη, στις αρχές του 1984, όταν μαζί με μια ομάδα στελεχών της ΟΝΝΕΔ, που είχαμε διωχθεί ως «φιλελεύθεροι» από την τότε σκληρή δεξιά ηγεσία της ΟΝΝΕΔ, ζητήσαμε να τον δούμε. Για όσους θυμούνται εκείνα τα γεγονότα, στην ομάδα συμμετείχαν στελέχη από τους παραιτηθέντες του Μαθητικού, τους 31 της Νομικής και τους 101 των άλλων σχολών, που είχαμε αντιταχθεί στις ακροδεξιές επιλογές της οργάνωσης. Continue reading “Ένας νέος, ετών 99!” →