Η ανάδειξη της συμφωνίας των Πρεσπών και των εξελίξεων που προκαλεί το πρόσφατο δημοψήφισμα στη γείτονα σε κεντρικό θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης στην Ελλάδα, συχνά εμποδίζει στη χώρα μας τη μελέτη της ευρύτερης εικόνας· πτυχή της οποίας είναι το τι επιχειρείται να γίνει στην νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Από όλες τις χώρες της Βαλκανικής χερσονήσου η Ελλάδα και η Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ από το 1952. Η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Σλοβενία από το 2004. Η Αλβανία και η Κροατία από το 2009 και το Μαυροβούνιο από τον Ιούνιο του 2017.
Οι χώρες που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ είναι η Σερβία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη (επιθυμεί διακαώς να ενταχθεί) και η πΓΔΜ (επίσης επιθυμεί διακαώς να ενταχθεί αλλά δεν την αφήνουμε εμείς). Επίσης, το Κόσοβο δεν είναι μέλος, λόγω της ιδιόρρυθμης εκκρεμότητας στην οποία βρίσκεται.
Όπως φαίνεται στο χάρτη υπάρχει μια «τρύπα», η οποία δημιουργεί ένα μεγάλο κενό στον αμυντικό σχεδιασμό της συμμαχίας.
Από ότι λέγεται σε σύντομο χρονικό διάστημα θα γίνουν εκλογές. Αν υπάρχει κάτι στο οποίο όλοι συμφωνούν είναι η τραγική ανεπάρκεια των κομμάτων και του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού. “Τα υπάρχοντα κόμματα έχουν αποτύχει”, “να μπούνε νέα πρόσωπα στην πολιτική”, “χρειαζόμαστε ανανέωση” είναι οι συνηθέστερες συζητήσεις που ακούμε, είτε ιδιωτικές, είτε δημόσιες. 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΕΣΣΑΣ 