Είναι το μέλλον των επιχειρήσεων μια διαρκής διαχείριση κρίσης;

Με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου και τη δρομολόγηση των αλλαγών –θετικών κι αρνητικών– που συνεπάγεται, η κοινωνία και η οικονομία της Ελλάδας  εισέρχονται σε μια νέα φάση. Η εφαρμογή των σκληρών –πλην αναγκαίων– μεταρρυθμίσεων στα επόμενα χρόνια, έτσι ώστε η Ελλάδα να προσαρμοστεί στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, δημιουργεί ένα νέο τοπίο, στο οποίο όλοι –κράτος, πολίτες, επαγγελματίες και επιχειρήσεις– θα πρέπει να λειτουργήσουμε. Είναι το μέλλον των επιχειρήσεων μια διαρκής διαχείριση κρίσης;
Η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, η σημαντική πτώση της κατανάλωσης, το κλείσιμο επιχειρήσεων, οι απολύσεις, η ανεργία, η κοινωνική αναταραχή και η αβεβαιότητα αποτελούν όλα φαινόμενα τα οποία θα επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε, τον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιούνται οι εταιρείες, τον τρόπο με τον οποίο ζούμε. Η Ελλάδα θα διανύσει μια μακρά περίοδο αλλαγών και ύφεσης. Τίποτε δεν θα είναι πια ίδιο. Continue reading “Είναι το μέλλον των επιχειρήσεων μια διαρκής διαχείριση κρίσης;”

Πυκνώνουν τα προειδοποιητικά μηνύματα για τις ελληνικές τράπεζες

ΠΥΚΝΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣΈχουν αρχίσει να πυκνώνουν οι επιθέσεις κατά των τραπεζών για την απροθυμία τους –ή την αδυναμία τους– να ενισχύσουν τη χειμαζόμενη  αγορά. Ο υπουργός Οικονομικών προειδοποιεί με επιστολές, τα επιμελητήρια το ίδιο και οι αρνητικές αναφορές στα μέσα ενημέρωσης αυξάνονται. Η δε αντίληψη της κοινής γνώμης, όπως είναι γνωστό ήδη από τα τέλη του 2008, είναι τελείως αρνητική. Η εκτίμησή μας είναι ότι όσο πληθαίνουν τα αδιέξοδα στην αγορά, οι επιθέσεις θα κλιμακώνονται και ενισχυόμενες από γερές δόσεις λαϊκισμού είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε ακρότητες που θα επιβαρύνουν το ήδη δυσμενές οικονομικό κλίμα. Και οι τράπεζες τι κάνουν; Κλείνονται στο καβούκι τους ή αλλάζουν την κουβέντα. Με άλλα λόγια, τίποτα!

Την ίδια στιγμή και η Βρετανία βρίσκεται σε κρίση. Και μάλιστα τέτοια κρίση που έχει οδηγήσει τους συνήθως ψύχραιμους Βρετανούς σε μαζικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας, όπως αυτή της προηγούμενης εβδομάδας.Έτσι,  οι κορυφαίες τράπεζες στη Βρετανία –η Barclays, η HSBC, η Lloyds, η RBS, η Santander και  η StandardCh – σχεδιάζουν μια μεγάλη εκστρατεία για να αναγεννήσουν  τη φήμη και την εικόνα τους προς τις επιχειρήσεις ιδίως τις μικρές & μεσαίες (SMEs). Continue reading “Πυκνώνουν τα προειδοποιητικά μηνύματα για τις ελληνικές τράπεζες”

Οι έλληνες δεν εμπιστεύονται τις μεγάλες επιχειρήσεις. Υπάρχει λύση;

Η γενικευμένη δυσπιστία των Ελλήνων προς τους θεσμούς, που αποτυπώνει το ευρωβαρόμετρο που δημοσιεύτηκε στις 24.2.2011 (http://bit.ly/eFW3By), αποδεικνύει ότι παρά τη σοβαρότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε δεν υπάρχουν σταθερα σημεία αναφοράς. Φυσικά δεν εκπλήσσει κανέναν η δυσπιστία προς τα κόμματα, προς τα μέσα ενημέρωσης, την κυβέρνηση ή τα συνδικάτα.
Έκπληξη –και μάλιστα δυσάρεστη– προκαλεί η ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα και δυσπιστία με την οποία οι έλληνες πολίτες αντιμετωπίζουν τις μεγάλες επιχειρήσεις (79%) όταν ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός (EU27) μέσος όρος είναι 59%. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα ανησυχητικό δείκτη.
Οι έλληνες δεν εμπιστεύονται τις επιχειρήσεις, παρά τα εκατομμύρια ευρώ που ξοδεύονται στις διαφημιστικές εκστρατείες κοινωνικού περιεχομένου και σε ενέργειες εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (CSR) από τις μεγάλες εταιρίες. Η εικόνα τους δεν πείθει.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Για δύο λόγους: πρώτον, διότι η αξιοπιστία δεν κτίζεται με αποσπασματικές ενέργειες, με επιφανειακές κινήσεις αυτοδιαφήμισης και με μεταμφιεσμένες σε “κοινωνικές” εμπορικές καμπάνιες, όπως υπαγορεύουν τα ξεπερασμένα μοντέλα επικοινωνίας, στα οποία παραμένουν προσκολλημένες οι περισσότερες επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Και δεύτερον, διότι συνεχίζουν να αγνοούν όσα η διεθνής εμπειρία έχει αποδείξει ότι δηλαδή, κατά τη διάρκεια της ύφεσης, το κτίσιμο και η διατήρηση της θετικής εικόνας και φήμης είναι περισσότερο σπουδαία από ποτέ. Ο λεπτομερής στρατηγικός σχεδιασμός και η επικοινωνία με τους stakeholders, όχι μόνο δεν πρέπει να εγκαταλείπεται, αλλά αντίθετα πρέπει να ενισχύεται. Continue reading “Οι έλληνες δεν εμπιστεύονται τις μεγάλες επιχειρήσεις. Υπάρχει λύση;”

We are the message

Ο Olly είναι ευρωκράτης και εργάζεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η Herta είναι διπλωμάτης καριέρας και εργάζεται στο γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Ο John είναι αναλυτής αγορών σε επενδυτικό fundστο Λονδίνο. Ο Jaques είναι Head of Business Developmentσε πολυεθνική εταιρία στον τομέα της ενέργειας. Η Madalyn είναι δημοσιογράφος σε έγκυρο μέσο ενημέρωσης διεθνούς εμβελείας. Ο Κώστας είναι Διευθύνων Σύμβουλος μεγάλης εταιρίας με δραστηριότητες στην Ελλάδα και σημαντική συμμετοχή ξένων μετόχων.

Όλοι οι παραπάνω έχουν ένα κοινό σημείο: η δουλειά τους είναι να παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα και με τις εισηγήσεις τους να κατευθύνουν τις αποφάσεις των ανωτέρων τους για το πώς θα πρέπει να κινηθούν στη χώρα μας.

Σαν κι αυτούς υπάρχουν πολλοί άλλοι: στα υπουργεία Εξωτερικών και Οικονομίας διαφόρων χωρών (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Κίνα κλπ), σε όλες τις πρεσβείες που λειτουργούν στη χώρα μας, σε κεντρικές τράπεζες (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Federal Bank, Bundesbank κα) σε χρηματοπιστωτικούς οίκους και οργανισμούς (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ κλπ), σε τράπεζες και funds, σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, σε risk analysts, σε think tanks κλπ

Άλλοι ενδιαφέρονται για επενδύσεις, άλλοι να προφυλάξουν κεφάλαια που έχουν δανείσει στην Ελλάδα , άλλοι αναζητούν ευκαιρίες, άλλοι εξετάζουν αν θα τερματίσουν την δραστηριότητά τους εδώ και αν θα επενδύσουν σε πιο συμφέρουσες αγορές, άλλοι τηρούν στάση αναμονής. Είναι άνθρωποι ενημερωμένοι, με εμπειρία συνήθως σε πάνω από μία χώρες και γνώση των αγορών, επαγγελματίες που θέλουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους.

Ποια είναι τα μηνύματα που πήραν τις τελευταίες ημέρες: Continue reading “We are the message”

Ξανακτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης

2gether1Επτά μήνες πέρασαν από την εκκωφαντική κατάρρευση του μεταπολιτευτικού “ελληνικού ονείρου” και την εφαρμογή των σκληρών –πλην αναγκαίων– μεταρρυθμίσεων προσαρμογής της Ελλάδας στην πραγματικότητα. Οι συζητήσεις για επιδείνωση των συνθηκών μέχρι και “κούρεμα” δίνουν και παίρνουν. Η απαισιοδοξία και η αβεβαιότητα για το μέλλον, κυριαρχούν. Οι αγορές κλυδωνίζονται και οι επιχειρήσεις αγωνίζονται να διασώσουν ό,τι μπορεί να διασωθεί. Η πολυπόθητη “επανεκκίνηση” της οικονομίας αργεί και η ανάπτυξη μοιάζει μακρινό όνειρο.

Από την οικονομική κρίση έχουμε οδηγηθεί σε μια γενικευμένη κρίση εμπιστοσύνης, που διαχέεται παντού. Όλοι –ως πολίτες, ως πελάτες, ως καταναλωτές– έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας προς όλους και προς όλα. Έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας στους ηγέτες, στους πολιτικούς, στους θεσμούς, στα μέσα ενημέρωσης, στους οργανισμούς, στις επιχειρήσεις. Το χειρότερο είναι ότι μοιάζει να έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας. Σήμερα όλοι είναι φοβισμένοι, ανασφαλείς, ανήσυχοι και διστακτικοί. Περιμένουν και έχουν μετατραπεί σε κυνικούς παρατηρητές, που αμφιβάλλουν για όλους και για όλα. Continue reading “Ξανακτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης”